enet.gr
8/11/2010
Το κράτος της «πράσινης ανάπτυξης» είναι τίγκα στα σκουπίδια και για να τα ξεφορτωθεί σκοπεύει να πληρώσει πολύ ακριβά τους γνωστούς σε όλους εργολάβους.
Ωστόσο, πίσω από τα 6.000.000 τόνους απορριμμάτων που παράγουμε κάθε χρόνο δεν κρύβονται μόνο τα δισεκατομμύρια ευρώ που θα πληρώσουν οι έλληνες πολίτες. Δίπλα στέκει η πλήρης αποτυχία της πολιτείας στη διαχείριση σχεδόν όλων των μονάδων επεξεργασίας απορριμμάτων που έχουν δημιουργηθεί μέχρι σήμερα!
Πολυδιαφημισμένα εργοστάσια, που είτε υπολειτουργούν είτε έχουν κλείσει χωρίς καμία προοπτική να ξανανοίξουν. Εως τώρα τα χρήματα που έχει πληρώσει η πολιτεία ξεπερνούν τα 160.000.000 ευρώ, και η καταμέτρηση συνεχίζεται.
*Η κατασκευή της Μονάδας Λιπασματοποίησης Καλαμάτας ολοκληρώθηκε το μακρινό 1996 με κόστος 7.000.000. Εθεωρείτο από τα πιο πρωτοποριακά έργα κομποστοποίησης και θα επεξεργαζόταν 32.000 τόνους απορριμμάτων το χρόνο. Σε πρώτο επίπεδο θάφτηκε από προβλήματα κακής λειτουργίας.
Το κομπόστ που παρήγαγε ήταν χαμηλής ποιότητας καθώς η μονάδα δεν λειτούργησε ποτέ στο πλαίσιο ενός συστήματος ολοκληρωμένης διαχείρισης. Μιας πολιτικής που θα είχε ως αιχμή την απαραίτητη διαλογή των σκουπιδιών από τους πολίτες, πριν αυτά καταλήξουν στη μονάδα. Σήμερα θέλει 13.000.000 ευρώ για να επαναλειτουργήσει, όπως έχει υποστηρίξει η δημοτική αρχή, ενώ προωθείται η πρόταση να επεξεργάζεται τη λυματολάσπη του βιολογικού καθαρισμού της πόλης.
*Πολύ περισσότερα χρήματα -περίπου 64.000.000 ευρώ- σπαταλήθηκαν για το Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης-Κομποστοποίησης (ΕΜΑΚ) Ανω Λιοσίων, το οποίο βρίσκεται μέσα στις εγκαταστάσεις της Φυλής. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια του είδους σ' ολόκληρο τον κόσμο, με δυνατότητα επεξεργασίας 400.000 τόνων απορριμμάτων το χρόνο (1.200 τόνοι την ημέρα). Ξεκίνησε το 1997 και μέχρι σήμερα δεν έχει ποτέ λειτουργήσει κανονικά για μεγάλο διάστημα, λόγω μεγάλων προβλημάτων στη σχέση του ΕΣΔΚΝΑ με τον ιδιώτη διαχειριστή της εγκατάστασης (Envitec).
Επιπλέον, κανείς δεν προέβλεψε πώς θα αξιοποιηθούν οι 130.000 τόνοι του RDF, το οποίο θα παράγεται από τα σκουπίδια κάθε χρόνο. Το συμβόλαιο του 2007 με την ΑΓΕΤ-Ηρακλής αναφέρεται σε 75.000 τόνους που θα δεχόταν η βιομηχανία έναντι 10 ευρώ τον τόνο. Ωστόσο, η έντονη αντίδραση των κατοίκων στο Μηλάκι της Εύβοιας όπου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της τσιμεντοβιομηχανίας απέτρεψε τη μεταφορά του παραγόμενου RDF, το οποίο καταλήγει σταθερά στον ΧΥΤΑ Φυλής. Οσο για την περιβόητη «ενεργειακή αξιοποίηση», έχει πιάσει πάτο. Πρόσφατα πάντως υπογράφτηκε νέα σύμβαση με την κοινοπραξία, που αποτελείται από τις εταιρείας Envitec και Ηλέκτωρ, και το κόστος διαχείρισης διπλασιάστηκε.
*Σύμφωνα με μελέτη που χρηματοδότησε η Ε.Ε. και υλοποίησε η εταιρεία ΕΡΤΑ, το εργοστάσιο μηχανικής ανακύκλωσης στα Χανιά παράγει μόνο χαμηλής ποιότητας κομπόστ. Ολοκληρώθηκε το 1996 και η δυναμικότητά του είναι στους 70.000 τόνους. Φορέας υλοποίησης του έργου ήταν η εταιρεία Envitec και το κόστος ανήλθε στα 25,8 εκατ. ευρώ.
*Με την τεχνολογία της βιοξήρανσης λειτουργεί το εργοστάσιο μηχανικής βιολογικής ανακύκλωσης στο Ηράκλειο. Επεξεργάζεται 70.000 τόνους το χρόνο και τέθηκε σε λειτουργία τον περασμένο Φεβρουάριο. Κατασκευάστηκε από τη Μεσόγειος Α.Ε. σε συνεργασία με τον ιταλικό εξειδικευμένο οίκο Ecodeco. Είναι μια καινούρια εγκατάσταση, όπως και η παρόμοια αλλά κατά πολύ μικρότερη μονάδα προεπεξεργασίας απορριμμάτων στην Κεφαλονιά (10.000 τόνων το χρόνο) που κόστισε 2.000.000 ευρώ.
Π. ΜΠ.
