Τί Καρβουνάρι , τί Μαύρο Βουνό

 

barzakanas.unblog.fr

8/9/2010

Κάτι πάει να αλλάξει…

Εδώ και τρία χρόνια σχεδόν αγωνιζόμαστε κατά της εγκατάστασης των χώρων ταφής αποβλήτων στην Ήπειρο, στην Κέρκυρα αλλά και στην Αττική…

Δυστυχώς, κατά το χρονικό αυτό διάστημα, η επεξεργασία των απορριμμάτων εξακολούθησε να πραγματοποιείται με αρχαϊκό τρόπο και παρότι η μόλυνση συγκεντρώνεται σε ορισμένες θέσεις, όπως τον χώρο του Καρβουναρίου, από πλευράς αποτελεσματικότητας και απόδοσης αυτά τα τρία χρόνια είναι χαμένα χρόνια γι’ αυτή τη γη που τόσο αγαπούμε.

Ωστόσο, διδαχτήκαμε πολλά πράγματα απ’ αυτόν τον αγώνα, αρχής γενομένης από τα απορρίμματα, τον τρόπο παραγωγής τους, τη διάθεσή τους, τον δυσμενή τους ρόλο, τις σχετικές με αυτά ευρωπαϊκές οδηγίες, καθώς και τη λειτουργία των ευρωπαϊκών οργάνων και τα δικαιώματά μας ως πολιτών… όπως επίσης και την εσκεμμένη αναρμοδιότητα των πολιτικών μας σε όλα τα κλιμάκια της εξουσίας…

Από τον αγώνα μας διδαχτήκαμε επίσης ότι εκτός από τα δικαιώματά μας, εμείς οι πολίτες έχουμε και υποχρεώσεις απέναντι στην κοινωνία και, επομένως, απέναντι στους απογόνους μας.

Προσωπικά αρχίζω να νιώθω περήφανος για τον αγώνα μας, διότι ακόμα και αν ο ΧΥΤΑ Καρβουναρίου λειτουργεί όπως-όπως, είμαστε παρόντες σαν σκύλος φύλακας και κατορθώσαμε, παρά την ισχύ του αντιπάλου μας, παρά τις απειλές με νυχτερινά τηλεφωνήματα, να περιορίσουμε τις δυσλειτουργίες και να εμποδίσουμε ορισμένους να κοιμούνται με ήσυχη τη συνείδησή τους.

Όμως, είμαι προπαντός περήφανος επειδή ο αγώνας μας κατέληξε στην υπό εξέλιξη συναίνεση στην Περιφέρεια Ηπείρου.

Πράγματι, πολιτικοί εκπρόσωποι, υπάλληλοι της Περιφέρειας επιφορτισμένοι με τον φάκελο, επιστήμονες, μηχανικοί, πρύτανης του Πανεπιστημίου και μέλη των επιτροπών αγώνα κατά των υφιστάμενων ΧΥΤΑ είμαστε όλοι συγκεντρωμένοι γύρω από το τραπέζι για να προχωρήσουμε σε μια πραγματική επιλογή που θα βασίζεται σε επιστημονικές προτάσεις και όχι πλέον σε κεκαλυμμένα πολιτικά συμφέροντα…

Για πρώτη φορά, χάρη στον αγώνα μας και χάρη στην κυρία Γενική Γραμματέα της Περιφέρειας Ηπείρου, όλες οι ενεργοί δυνάμεις συνέπραξαν για την εύρεση της καλύτερης δυνατής λύσης (μάλιστα, η συμμετοχή μου στην επιτροπή αυτή αποκτά για μένα ακόμη μεγαλύτερη σημασία επειδή είναι επίσης και συμμετοχή της διασποράς, μιας ιδιαίτερα ενεργού δύναμης της Ηπείρου η οποία όμως συχνά αμελείται). Ασφαλώς, δεν πρόκειται παρά για την καλύτερη δυνατή λύση, διότι στον τομέα των απορριμμάτων η βέλτιστη λύση, που είναι η απουσία απορριμμάτων, είναι πραγματική ουτοπία.

Ωστόσο, η λύση που επιλέχτηκε δεν θα ήταν πλήρης αν όλοι οι νέοι εκλεγμένοι που θα αναδειχθούν από τις εκλογές για τον «Καλλικράτη» δεν λάβουν ριζικά μέτρα για να ξεκινήσει επιτέλους η διαλογή και η αξιοποίηση των οικιακών απορριμμάτων.

Πράγματι, για να μειωθεί το κόστος της διαχείρισης των αποβλήτων με τις ελάχιστες δυνατές οχλήσεις, υιοθετώντας την επιλογή που θα κάνει η επιτροπή παρακολούθησης, θα πρέπει να μειωθεί η ποσότητα των αποβλήτων. Για παράδειγμα, με την κομποστοποίηση απλά και μόνο, που παρεμπιπτόντως εφάρμοζαν όλες οι γιαγιάδες μας χωρίς δυσκολία, είναι δυνατό να μειωθεί μέχρι 57% το βάρος της σακούλας απορριμμάτων ενός μέσου νοικοκυριού!

Κυρίες και κύριοι (μέλλοντες) δήμαρχοι, για να παραφράσω τον Τζ. Φ. Κέννεντι, μη δυσανασχετείτε συνεχώς με αυτό που δεν κάνει το κράτος για εσάς, αναρωτηθείτε τι μπορείτε να κάνετε εσείς για την πατρίδα σας, και οι πολίτες θα πράξουν το ίδιο για τον δήμο τους.

Η μεγαλύτερη συμβολή του κράτους και της κεντρικής εξουσίας θα ήταν η επιβολή ενός σχολικού προγράμματος ευαισθητοποίησης σχετικά με το θέμα ήδη από την προσχολική εκπαίδευση.

Η δική μας συμβολή είναι να μεριμνούμε ώστε οι διαδικασίες να είναι απόλυτα διαφανείς και να καταλήγουν στην πιο ορθή λύση.

Γι’ αυτόν τον λόγο και προκειμένου να περιοριστούν ακόμη περισσότερο οι μολυσμένοι χώροι στην Ήπειρο μια καλή λύση θα ήταν να σταματήσει η κατασκευή του προσωρινού ΧΥΤΑ Ελληνικού και να χρησιμοποιηθούν η Άρτα και η Παραμυθιά για όλη την Ήπειρο και για διάρκεια 36 μηνών, όπου τα πάντα θα επικεντρώνονται στο νέο σχέδιο ολοκληρωμένης διαχείρισης αποβλήτων.

Πράγματι, όταν το κράτος μεριμνά για τους πολίτες του, έχουμε καθήκον ως πολίτες να το υποστηρίζουμε εποικοδομητικά.

(Ακούω ήδη τη δυσαρεστημένη και ψηφοθηρική κραυγή όλων όσοι φέρουν βαριές ευθύνες για την καταστροφή στο Καρβουνάρι, ακούω εκείνους τους ίδιους που παίνευαν τη θέση του Καρβουναρίου να αποποιούνται τις ευθύνες τους… η δειλία τους είναι τόσο προβλέψιμη…)

Σαφώς και με το ίδιο πνεύμα ο ΧΥΤΑ Λευκίμμης ή ο ΧΥΤΑ Γραμματικού δεν πρέπει ποτέ να λειτουργήσουν…

Για όλους αυτούς τους λόγους, θα συνεχίσουμε τον ρόλο μας του σκύλου φύλακα της πολιτείας.

Δρ. Γιάννης ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

ΥΓ:

Κατά τη σύσκεψη της 17ης Αυγούστου, είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω ότι η Περιφέρεια Ηπείρου διαθέτει εξαιρετικά ικανούς υπαλλήλους, που γνωρίζουν ενδελεχώς τον φάκελο για τον οποίο είναι αρμόδιοι και που δεν υστερούν σε τίποτα έναντι οποιουδήποτε άλλου ξένου υπαλλήλου…

Κατέληξα στο αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι πηγή των προβλημάτων της περιφέρειάς μας και πιθανόν όλης της Ελλάδας είναι οι πολιτικοί εκείνοι που θέλουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο…σε βάρος της πολιτείας και του πολίτη…