Από τά ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ - 2/6/2010
Γράφει η Πόπη Σουφλή
Ψάχνω να βρω τις κατάλληλες λέξεις. Επτά χρόνια αγώνων, στον ΕΦΙΑΛΤΗ που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επέβαλε το 2003 και στην συνέχεια η Νέα Δημοκρατία υλοποίησε, στην ουσία σε τούτη την πανέμορφη γωνιά της βορειοανατολικής Αττικής, εκατοντάδες σελίδες στα ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ, αφιερωμένες στην ενημέρωση και την αφύπνιση των πολιτών, αλλά και οι προσωπικοί αγώνες, μου δίνουν το δικαίωμα να πω πια τα πράγματα με το όνομά τους, για τον ΧΥΤΑ του Γραμματικού..
Ένα πολιτικό παιχνίδι με πολλούς παίχτες, τούτος ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ. Η μυρωδιά του χρήματος…
Λίγοι την απαρνιούνται. Οι πιο πολλοί, βρίσκουν στα σκουπίδια μια … εξαίσια μυρωδιά, που συνοδεύεται από κολλαριστά χαρτονομίσματα πράσινα ή μωβ… Κάτι σαν αυτά που είχε η…….. πλούσια κληρονόμος Ντάλια…(δεν θυμάμαι το επώνυμο) στο σήριαλ «Στο παρά πέντε»….
Τι σημασία έχει ο τόπος; Τι σημασία έχουν οι άνθρωποι; Πάνω απ’ όλα, μετράνε τα … "πράσινα» και τα «μωβ» που θα γεμίζουν κάποιους τραπεζικούς λογαριασμούς στα νησιά Καϊμάν. Όλα κι όλα, το έχουν μάθει το … μάθημά τους. Μια offshore που δεν θα μπορεί να την βρει κανείς, μέσα από τις δαιδαλώδεις Μινοταύρειες διαδρομές… Τι τον έχουμε τον «δάσκαλο» με …ειδικότητα στις offshore;
Παιχνίδια, παιχνίδια, παιχνίδια…. Που να καταλάβουν οι «πτωχοί τω πνεύματι» πολίτες… τα συνδικαλιστικά τερτίπια… Αυτοί (οι πολίτες), βλέπουν μόνο την … εικόνα. Το περιτύλιγμα.
Και το «περιτύλιγμα», δείχνει αγώνα. Ποιος θα καταλάβει το «σικέ»; Πάντως, όχι οι πολίτες.
Και ο «σχεδιασμός» σε … ηρωοποιεί. Έχει ανάγκη από «ήρωες», τούτος ο τόπος. Όλοι οι τόποι έχουν ανάγκη από «ήρωες» κι ας είναι και μαϊμού…
Μπροστά υπάρχει ο «ηρωϊσμός». Που να δει ο «χωριάτης» τη άλλη πλευρά του Ιανού… Αυτή, της προδοσίας Άλλωστε τούτος ο τόπος, από γεννησιμιού του είχε πάντα έναν Πήλιο Γούση, έναν Εφιάλτη, που άνοιγε Κερκόπορτες…
«Ταξείδια μακρινά ως την Τζαμάϊκα», σιγοτραγουδά ο τροβαδούρος. Θα μπορούσε να είναι και στην Καραϊβική, ή στην Χαβάη, ή στην … Μαγιόρκα. Εξωτικός προορισμός ας είναι, κι όπου νάναι. Εκεί, δεν θα φτάνει η μυρωδιά των σκουπιδιών.
Άλλωστε, ούτε τα «πράσινα» και τα «μωβ», μυρίζουν.
Τριγύρω μας, παράνομες χωματερές. Ας τα κορόϊδα να πληρώνουν τα βαριά πρόστιμα που θάρθουν εξ .. Ευρώπης.
Την «καρέκλα». Αυτή την «καρέκλα», θέλουν πολλοί. Τι σημασία θα έχει αν θα είναι «δημαρχιακή» ή «δημοτικοσυμβουλική». Στην εξουσία να είναι, και το όνειρο αρχίζει.
Και σ’ αυτόν τον αγώνα δρόμου για τις καρέκλες, θα δούμε και θ’ ακούσουμε πολλά. Ποιοι θα πάνε άραγε, με τους Εφιάλτες και τους Πήλιους Γούσηδες; Πόσοι και ποιοι θα γκρεμιστούν από το βάθρο των Αξιών και των Αρχών, που τους είχαμε βάλει; Πόσοι θα ποιοι θα ξεπουλήσουν τον αγώνα τους;
Με φοβίζουν οι μήνες που θάρθουν, γιατί βλέπω τα σκουπίδια να έρχονται. Μέχρι να συνειδητοποιήσουν οι απλοί πολίτες τα παιχνίδια της δυσωδίας, η λεκάνη του Μαύρου Βουνού, θα έχει γεμίσει με απορρίμματα.
Δουλεύει καλά το σύστημα του «διαίρει και βασίλευε». «Βροντάκηδες» και «Φουρτουνάκηδες» κι άστους να σκοτώνονται μεταξύ τους, ακόμα και την ώρα που θα στρίβουν τ’ απορριμματοφόρα απ’ την εκκλησία του Αη Θανάση. Άστους να σκοτώνονται, ακόμα κι όταν πάνω στους αληθινούς τάφους των 121 θα πέφτουν οι πολύχρωμες σακκούλες των σκουπιδιών… Ποιος τους ήξερε τους νεκρούς; Άλλωστε, Κύπριοι ήταν… Τα λεφτά της αποζημίωσης, τα πήραν έτσι κι αλλιώς. Ούτε ένα «ευχαριστώ» δεν είπαν οι αγνώμονες στην Δέσπω, στον Βαγγέλη, στον Γιώργο και στην Πόπη…
«Ποτέ Ξανά», «121 κι ο Αρχάγγελος», «Πουλιά μου Διαβατάρικα»….
Και θάρθουν τα πουλιά. Διάδρομος πτήσης, από το Μαύρο Βουνό, ως τη Λίμνη του Μαραθώνα… «Τα πουλια» του Χίτσκοκ θάναι, «τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας», θάναι, γλαροπούλια θάναι; Ποιος ξέρει..
Θάρθουν κι οι τσιγγάνοι. «Ρομά» τους λένε… Δόξες που θα γνωρίσει το Γραμματικό….συγνώμη, ο Μαραθώνας, ήθελα να πω…. Ευτυχώς που θάχουν περάσει οι εορτασμοί από τα 2.500 χιλιάδες χρόνια. Μέχρι τα 3.000 χρόνια, που θα ξαναγιορταστούν, έχουμε καιρό. Θα είναι και πιο θεαματικά, αφού τα σκουπίδια, θάχουν φτάσει ως τις ανεμογεννήτριες που τα κουφάρια τους, στέκουν ακόμα, πεντακόσια χρόνια τώρα, στον Κόλπο του Μαραθώνα.
Ο ΧΥΤΑ στο Γραμματικό, θα γίνει. Η ιστορία αυτής της χώρας δείχνει, ότι όσο υπάρχουν «Πήλιοι Γούσηδες» και «Εφιάλτες», όσο υπάρχουν ψευτο-ήρωες, αλλαζόνες, διασπαστές, προβοκάτορες και εξουσιομανείς, κανένας ανιδιοτελής αγώνας δεν κερδίζεται..
Αναζητούνται ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ! ΥΠΑΡΧΟΥΝ! Θα τους βρει κανείς να βάζουν τα κορμιά τους μπροστά στα ΜΑΤ, κι ας μην έχουν «καρέκλες». Θα τους βρει κανείς μέσα στο διαδίκτυο, να ενημερώνουν με τα blog τους, θα τους δει να ξεσκεπάζουν τους προβοκάτορες, να δίνουν πάντα το παρόν στους αγώνες, χωρίς να ψάχνουν για «καρέκλες εξουσίας».
Θα τους δει να αγωνίζονται ακόμα κι απ’ το εξωτερικό, καταρρίπτοντας τα σύνορα, γιατί η μπόχα των σκουπιδιών, φτάνει κι ως την Αγγλία. Μόνο οι «Εφιάλτες» δεν την οσμίζονται. Αυτοί, ονειρεύονται «καρέκλες» και «πράσινα» και «μωβ» χαρτονομίσματα…
Στις Δημοτικές Εκλογές του Καλλικράτειου Δήμου Μαραθώνα, ας τους κόψουμε το δρόμο προς την εξουσία.
Ψάχνω να βρω τις κατάλληλες λέξεις. Επτά χρόνια αγώνων, στον ΕΦΙΑΛΤΗ που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επέβαλε το 2003 και στην συνέχεια η Νέα Δημοκρατία υλοποίησε, στην ουσία σε τούτη την πανέμορφη γωνιά της βορειοανατολικής Αττικής, εκατοντάδες σελίδες στα ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ, αφιερωμένες στην ενημέρωση και την αφύπνιση των πολιτών, αλλά και οι προσωπικοί αγώνες, μου δίνουν το δικαίωμα να πω πια τα πράγματα με το όνομά τους, για τον ΧΥΤΑ του Γραμματικού..
Ένα πολιτικό παιχνίδι με πολλούς παίχτες, τούτος ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ. Η μυρωδιά του χρήματος…
Λίγοι την απαρνιούνται. Οι πιο πολλοί, βρίσκουν στα σκουπίδια μια … εξαίσια μυρωδιά, που συνοδεύεται από κολλαριστά χαρτονομίσματα πράσινα ή μωβ… Κάτι σαν αυτά που είχε η…….. πλούσια κληρονόμος Ντάλια…(δεν θυμάμαι το επώνυμο) στο σήριαλ «Στο παρά πέντε»….
Τι σημασία έχει ο τόπος; Τι σημασία έχουν οι άνθρωποι; Πάνω απ’ όλα, μετράνε τα … "πράσινα» και τα «μωβ» που θα γεμίζουν κάποιους τραπεζικούς λογαριασμούς στα νησιά Καϊμάν. Όλα κι όλα, το έχουν μάθει το … μάθημά τους. Μια offshore που δεν θα μπορεί να την βρει κανείς, μέσα από τις δαιδαλώδεις Μινοταύρειες διαδρομές… Τι τον έχουμε τον «δάσκαλο» με …ειδικότητα στις offshore;
Παιχνίδια, παιχνίδια, παιχνίδια…. Που να καταλάβουν οι «πτωχοί τω πνεύματι» πολίτες… τα συνδικαλιστικά τερτίπια… Αυτοί (οι πολίτες), βλέπουν μόνο την … εικόνα. Το περιτύλιγμα.
Και το «περιτύλιγμα», δείχνει αγώνα. Ποιος θα καταλάβει το «σικέ»; Πάντως, όχι οι πολίτες.
Και ο «σχεδιασμός» σε … ηρωοποιεί. Έχει ανάγκη από «ήρωες», τούτος ο τόπος. Όλοι οι τόποι έχουν ανάγκη από «ήρωες» κι ας είναι και μαϊμού…
Μπροστά υπάρχει ο «ηρωϊσμός». Που να δει ο «χωριάτης» τη άλλη πλευρά του Ιανού… Αυτή, της προδοσίας Άλλωστε τούτος ο τόπος, από γεννησιμιού του είχε πάντα έναν Πήλιο Γούση, έναν Εφιάλτη, που άνοιγε Κερκόπορτες…
«Ταξείδια μακρινά ως την Τζαμάϊκα», σιγοτραγουδά ο τροβαδούρος. Θα μπορούσε να είναι και στην Καραϊβική, ή στην Χαβάη, ή στην … Μαγιόρκα. Εξωτικός προορισμός ας είναι, κι όπου νάναι. Εκεί, δεν θα φτάνει η μυρωδιά των σκουπιδιών.
Άλλωστε, ούτε τα «πράσινα» και τα «μωβ», μυρίζουν.
Τριγύρω μας, παράνομες χωματερές. Ας τα κορόϊδα να πληρώνουν τα βαριά πρόστιμα που θάρθουν εξ .. Ευρώπης.
Την «καρέκλα». Αυτή την «καρέκλα», θέλουν πολλοί. Τι σημασία θα έχει αν θα είναι «δημαρχιακή» ή «δημοτικοσυμβουλική». Στην εξουσία να είναι, και το όνειρο αρχίζει.
Και σ’ αυτόν τον αγώνα δρόμου για τις καρέκλες, θα δούμε και θ’ ακούσουμε πολλά. Ποιοι θα πάνε άραγε, με τους Εφιάλτες και τους Πήλιους Γούσηδες; Πόσοι και ποιοι θα γκρεμιστούν από το βάθρο των Αξιών και των Αρχών, που τους είχαμε βάλει; Πόσοι θα ποιοι θα ξεπουλήσουν τον αγώνα τους;
Με φοβίζουν οι μήνες που θάρθουν, γιατί βλέπω τα σκουπίδια να έρχονται. Μέχρι να συνειδητοποιήσουν οι απλοί πολίτες τα παιχνίδια της δυσωδίας, η λεκάνη του Μαύρου Βουνού, θα έχει γεμίσει με απορρίμματα.
Δουλεύει καλά το σύστημα του «διαίρει και βασίλευε». «Βροντάκηδες» και «Φουρτουνάκηδες» κι άστους να σκοτώνονται μεταξύ τους, ακόμα και την ώρα που θα στρίβουν τ’ απορριμματοφόρα απ’ την εκκλησία του Αη Θανάση. Άστους να σκοτώνονται, ακόμα κι όταν πάνω στους αληθινούς τάφους των 121 θα πέφτουν οι πολύχρωμες σακκούλες των σκουπιδιών… Ποιος τους ήξερε τους νεκρούς; Άλλωστε, Κύπριοι ήταν… Τα λεφτά της αποζημίωσης, τα πήραν έτσι κι αλλιώς. Ούτε ένα «ευχαριστώ» δεν είπαν οι αγνώμονες στην Δέσπω, στον Βαγγέλη, στον Γιώργο και στην Πόπη…
«Ποτέ Ξανά», «121 κι ο Αρχάγγελος», «Πουλιά μου Διαβατάρικα»….
Και θάρθουν τα πουλιά. Διάδρομος πτήσης, από το Μαύρο Βουνό, ως τη Λίμνη του Μαραθώνα… «Τα πουλια» του Χίτσκοκ θάναι, «τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας», θάναι, γλαροπούλια θάναι; Ποιος ξέρει..
Θάρθουν κι οι τσιγγάνοι. «Ρομά» τους λένε… Δόξες που θα γνωρίσει το Γραμματικό….συγνώμη, ο Μαραθώνας, ήθελα να πω…. Ευτυχώς που θάχουν περάσει οι εορτασμοί από τα 2.500 χιλιάδες χρόνια. Μέχρι τα 3.000 χρόνια, που θα ξαναγιορταστούν, έχουμε καιρό. Θα είναι και πιο θεαματικά, αφού τα σκουπίδια, θάχουν φτάσει ως τις ανεμογεννήτριες που τα κουφάρια τους, στέκουν ακόμα, πεντακόσια χρόνια τώρα, στον Κόλπο του Μαραθώνα.
Ο ΧΥΤΑ στο Γραμματικό, θα γίνει. Η ιστορία αυτής της χώρας δείχνει, ότι όσο υπάρχουν «Πήλιοι Γούσηδες» και «Εφιάλτες», όσο υπάρχουν ψευτο-ήρωες, αλλαζόνες, διασπαστές, προβοκάτορες και εξουσιομανείς, κανένας ανιδιοτελής αγώνας δεν κερδίζεται..
Αναζητούνται ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ! ΥΠΑΡΧΟΥΝ! Θα τους βρει κανείς να βάζουν τα κορμιά τους μπροστά στα ΜΑΤ, κι ας μην έχουν «καρέκλες». Θα τους βρει κανείς μέσα στο διαδίκτυο, να ενημερώνουν με τα blog τους, θα τους δει να ξεσκεπάζουν τους προβοκάτορες, να δίνουν πάντα το παρόν στους αγώνες, χωρίς να ψάχνουν για «καρέκλες εξουσίας».
Θα τους δει να αγωνίζονται ακόμα κι απ’ το εξωτερικό, καταρρίπτοντας τα σύνορα, γιατί η μπόχα των σκουπιδιών, φτάνει κι ως την Αγγλία. Μόνο οι «Εφιάλτες» δεν την οσμίζονται. Αυτοί, ονειρεύονται «καρέκλες» και «πράσινα» και «μωβ» χαρτονομίσματα…
Στις Δημοτικές Εκλογές του Καλλικράτειου Δήμου Μαραθώνα, ας τους κόψουμε το δρόμο προς την εξουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου